Zazwyczaj w przypadku podejmowania uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości, od razu ustalana jest wysokość i warunki pobierania opłaty adiacenckiej. Uchwała Rady Gminy, w której ustalone zostaną stawki procentowe, terminy i sposób zapłaty opłaty adiacenckiej to zatem jeden z warunków umożliwiających jej pobranie. Odwołanie od decyzji Uniqa. Uniqa po połączeniu z AXĄ stała się jednym z większych polskich ubezpieczycieli. Oczywiście po wielkiej trójce: Warta, PZU, Ergo Hestia, niemniej sprawy przeciwko Uniqa trafiają mi się często. W tekście napiszę kilka zdań odnośnie tego, jak napisać odwołanie od decyzji Uniqa. Spróbuję też Zgodnie z art. 145 ustawy - wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Wzory odwołań od decyzji ZER MSWiA, rekomendowane przez ZEiRSG i dot. b. żołnierzy WOP i później funkcjonariuszy SG. Uwaga: wzory odwołań zawierają odniesienia do tekstu ustawy emerytalnej z roku 1994 – tekst jednolity tej ustawy z kwietnia 2017 roku. W międzyczasie zmieniła się nazwa ustawy i wprowadzono do niej wiele zmian, z Wzory pism O nas Strona główna Wydania archiwalne 2014 SAS12/2011 Bez opłaty adiacenckiej za zabudowę zagrodową . Zaloguj. Zamknij. wydawany od 1996 r. Moja bardzo wąska specjalizacja daje mi taką przewagę nad innymi kolegami z palestry, iż podobne sprawy prowadziłam już kilkadziesiąt albo nawet kilkaset razy. Prowadząc kancelarię od 2009r. dotknęłam już praktycznie wszystkich rodzajów decyzji ZUS, wiem jaka argumentacja jest aprobowana w poszczególnych miastach Polski. Skorzystaj z usług doświadczonych prawników. Art. 148. gosp. nier. - Ustawa o gospodarce nieruchomościami - 1. Obowiązek wnoszenia opłaty adiacenckiej powstaje po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu opłaty stała się ostateczna. W przypadku rozłożenia opłaty Sep 2 gotowe wzory odwołań od decyzji zus można pobrać przez internet. Studenci studentki odbywający studia na wydziałach fizyki, astronomii i informatyki stosowanej, lekarskim, nauk o zdrowiu, filologicznym, prawa i administracji, polonistyki, historycznym, zarządzania i komunikacji społecznej, studiów międzynarodowych i politycznych Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny po rozpatrzeniu wniosku zdecyduje o tym, czy się do niego przychylić, czy też go odrzucić. Pamiętaj jednak, że w standardowej sytuacji odwołanie się od kary za brak OC nie jest możliwe, ponieważ posiadanie polisy jest twoim obowiązkiem, za którego niewypełnienie grozi kara finansowa. Uznaniowość organu co do opłaty. Zaistnienie warunków do ustalenia opłaty adiacenckiej, daje organowi (wójt, burmistrz, prezydent miasta) dwie drogi wyboru. Może on: nałożyć opłatę adiacencką, zrezygnować z opłaty adiacenckiej (czas wyborów, chęć nieobciążania budżetu właścicieli/ użytkowników wieczystych). kwqdgVv. Pieniądze i Prawo Porady prawne Data publikacji Czym jest opłata adiacencka i ile ona wynosi? Według ustawy o gospodarce nieruchomościami jest to opłata ustalona w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu UE lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi albo opłata ustalona w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości. Wysokość opłaty adiacenckiej jest zróżnicowana. Wynosi nie więcej niż 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej tej opłaty ustala rada gminy w drodze uchwały. Opłata może być, na wniosek właściciela nieruchomości, rozłożona na roczne raty płatne w okresie do 10 lat. Warunki rozłożenia na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty. Należność gminy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w tym przez ustanowienie hipoteki. Decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. Opłatę adiacencką może ustalić wójt Opłata adiacencka może być też ustalona przez wójta (burmistrza albo prezydenta miasta), jeżeli wzrośnie wartość nieruchomości w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela (art. 98a ustawy). Nie może być większa niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się pytania prenumeratorów Tygodnika Poradnika Rolniczego odpowiada dr hab. Aneta Suchońfot. Pixabay Zobacz także Co to jest opłata adiacencka? Ile wynosi i jak jej uniknąć? Sprawdź w artykule portalu Dokonując podziału lub scalenia gruntów musimy pamiętać o konieczności dokonania opłaty adiacenckiej. Podobnie będzie w sytuacji, gdy gmina wybuduje w pobliżu działki wodociąg, kanalizację lub drogę. Ile wynosi opłata adiacencka i jak jej uniknąć? Sprawdzisz na Z tego artykułu dowiesz się czym jest opłata adiacencka jak uniknąć opłaty adiacenckiej kto może nakładać opłaty adiacenckie Kalkulując wydatki jakie czekają nas w związku z przyłączeniem do nowych instalacji, zazwyczaj nie bierzemy pod uwagę, że część kosztów takiej inwestycji gmina lub dzielnica zechce przerzucić na właścicieli okolicznych nieruchomości. Zapłacić możemy nawet 50 proc. kwoty, o jaką z tego tytułu wzrosła wartość działki. Nie ma przy tym znaczenia, czy właściciel (lub użytkownik wieczysty) chce skorzystać z nowopowstałych instalacji. Nawet jeśli nie zdecydujemy się podłączyć do kanalizacji, dla wymierzenia opłaty wystarcza sam fakt, że stworzono nam taką możliwość. Opłata adiacencka z tytułu podziału Nie inaczej będzie w przypadku operacji podziału lub scalenia i podziału gruntu, dokonanych na wniosek właściciela. W tym ostatnim przypadku wysokość opłaty nie może być większa niż 30 proc. różnicy wartości nieruchomości. Wzrost wartości jest najważniejszą przesłanką do ustalenia opłaty adiacenckiej. Jeśli wartość ta jest taka sama lub niższa nie ma podstaw do naliczenia daniny. Warto także pamiętać, że w przypadku rozbudowy infrastruktury technicznej, ewentualną różnicę wartości działki możemy pomniejszyć o koszta, które ponieśliśmy w związku z tą inwestycją. Opłata adiacencka - ustawa Opłaty adiacenckie mają prawo nakładać władze samorządowe (wójt, burmistrz albo prezydent miasta) na podstawie art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami – w przypadku opłaty adiacenckiej z tytułu podziału nieruchomości, bądź art. 107 ww. ustawy w pozostałych przypadkach. Co prawda lokalne władze nie są zobowiązane do ustanowienia takiej opłaty, ale ze względu na dziurawe budżety rzadko z tej opcji nie korzystają. Wysokość daniny ustala rada gminy lub dzielnicy miasta w drodze uchwały. Władze samorządowe mają zwykle trzy lata na wydanie decyzji w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej. W przypadku rozbudowy infrastruktury technicznej w sąsiedztwie naszej działki, termin ten liczy się od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. W przypadku podziału nieruchomości istotny jest dzień w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Jedynie w przypadku scalenia i podziału nieruchomości ustawa nie przewiduje konkretnego terminu ustalenia opłaty. Operat szacunkowy - wszystko w rękach rzeczoznawcy Wzrost wartości nieruchomości urząd musi wykazać przy pomocy operatu szacunkowego, którego wykonanie zleca rzeczoznawcy majątkowemu. Biegły porównuje wycenianą nieruchomość z innymi, które były w ostatnim czasie przedmiotem sprzedaży i które zlokalizowane są w podobnej okolicy. W ten sposób rzeczoznawca jest w stanie określić, ile potencjalnie mógłby zarobić właściciel, gdyby sprzedał działkę powstałą w wyniku podziału większej nieruchomości lub taką, która zyskała możliwość podłączenia do kanalizacji czy wodociągu. Warto w tym miejscu wskazać, że operat szacunkowy powinien zawierać precyzyjne informacje na temat powodów, dla których do porównania przyjęto te, a nie inne nieruchomości będące w obrocie na określonym obszarze. Podobieństwo nie może budzić wątpliwości, ponieważ strona musi mieć możliwość ustalenia, czy analizowane przez rzeczoznawcę nieruchomości są rzeczywiście podobne do siebie i ustalenia, dlaczego biegły przyjął takie, a nie inne nieruchomości do porównania (tak wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z r., sygn. II SA/Po 1071/18). Co więcej, zarówno organ, jak i sąd administracyjny zobligowane są ocenić wartość operatu szacunkowego. Dotyczy to zarówno podejścia, metody i techniki szacowania przyjętej przez rzeczoznawcę majątkowego. Fakt, że ich wybór zależy od rzeczoznawcy nie oznacza, że może on działać w sposób dowolny (tak wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z r., sygn. II SA/Łd 606/18). Również i te kwestie mogą zatem podlegać kwestionowaniu przez właściciela nieruchomości zobowiązanego do zapłaty opłaty adiacenckiej. Sposób wyliczenia i ulgi w zapłacie Od 23 sierpnia 2017 roku obowiązują nowe zasady w zakresie ustalania wartości nieruchomości na potrzeby wyliczenia opłaty adiacenckiej. I tak, wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Stan nieruchomości przed podziałem przyjmuje się zaś na dzień wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, a stan nieruchomości po podziale przyjmuje się na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne, przy czym nie uwzględnia się części składowych nieruchomości. Co więcej, wartość nieruchomości przyjmuje się jako sumę wartości działek możliwych do samodzielnego zagospodarowania wchodzących w skład nieruchomości podlegającej podziałowi. Po kilku tygodniach od momentu wizyty rzeczoznawcy, powinniśmy otrzymać pismo z informacją czy opłata adiacencka została nałożona i ewentualnie gdzie i w jakim terminie możemy zapoznać się z materiałami zgromadzonymi w sprawie. Na zapłacenie daniny mamy 14 dni, od kiedy decyzja ta stała się ostateczna. Jeśli nie jesteśmy w stanie zapłacić od razu, ustawa przewiduje rozłożenia opłaty adiacenckiej na raty (maksymalnie 10 rat płatnych raz w roku). Minusem takiego rozwiązania jest wymóg zabezpieczenia majątkowego wierzytelności, które może przyjąć postać hipoteki na nieruchomości z wpisem do księgi wieczystej. Od sierpnia 2017 roku istnieje również możliwość, aby w rozliczeniu opłaty adiacenckiej lub zaległości z tego tytułu, osoba zobowiązana do jej wniesienia przenieść na rzecz gminy, za jej zgodą, prawa do działki gruntu wydzielonej w wyniku scalenia i podziału. Dopiero w sierpniu 2019 roku ustawodawca wprost potwierdził, że możliwe jest również stosowanie innych ulg w spłacie zobowiązań, w tym np. ich częściowe albo całkowite umorzenie. Obecnie możliwość taka wynika z art. 98a ust. 5 oraz art. 107 ust. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, które to odsyłają w tym zakresie do zasad opisanych w przepisach ustawy z 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych. Mieszkańcy się buntują Przyłączenie się do miejskiej kanalizacji lub wodociągu, podobnie jak scalenie czy podział działek, wiąże się z załatwianiem szeregu formalności i poniesieniem wielu opłat. Dlatego dodatkowa danina, której żąda gmina lub dzielnica wywołuje dużą nerwowość wśród właścicieli działek. Szczególnie w sytuacji, kiedy nie zamierzają oni korzystać z nowowybudowanych miejskich mediów lub dokonuje podziału działki, nie mając zamiaru jej sprzedawać. Pani Anna Małkowska, właścicielka domku jednorodzinnego położonego w warszawskiej dzielnicy Wawer, postanowiła wymienić się gruntami z sąsiadem, aby poprawić dojazd do obu posesji. W tym celu najpierw należało dokonać podziału nieruchomości a potem scalić je w docelowym kształcie. W wyniku operacji działka pani Anny zmniejszyła się na rzecz sąsiada, wydzielono także mały fragment celem powiększenie drogi (co prawda prywatnej, ale zarządzanej przez miasto). Po roku od przeprowadzonej operacji, dzielnica przysłała pismo o wszczęciu procesu wyliczenia opłaty adiacenckiej. Rzeczoznawca wycenił, że wartość gruntu wzrosła o ok. 1300 zł i blisko 1/3 tej kwoty należy się dzielnicy. – Na całe szczęście wyliczono stosunkowo niewielką sumę, ale i tak uważam tego typu opłatę za zwykły haracz – uważa Anna Małkowska. Według niej sposób obliczania opłaty adiacenckiej jest niewłaściwy. – Rzeczoznawca nie wziął pod uwagę ostatecznego rezultatu operacji, czyli faktu że działka się zmniejszyła. Uwzględnił tylko, że chwilowo, w zasadzie na papierze, została podzielona. Ta opłata to po prostu dodatkowy podatek nakładany na mieszkańców w związku z dziurą w budżecie – dodaje Małkowska. Podobnych sytuacji jest bardzo dużo, wystarczy przejrzeć fora internetowe, gdzie wypowiadają się mieszkańcy oburzeni koniecznością zapłaty daniny. Jak uniknąć opłaty adiacenckiej? Rzadko zdarza się, aby rzeczoznawca wyliczył, że wartość działki nie wzrosła. Biegli starają się raczej robić wszystko, aby okazało się coś wręcz przeciwnego i gminie lub dzielnicy opłacało się dalej z nim współpracować. Dlatego też opłaty adiacenckiej trudno uniknąć, a urzędy ściągają nawet małe kwoty. Zdarza się jednak, że urzędnik lub rzeczoznawca popełni błędy, które pozwalają nam uniknąć opłaty adiacenckiej lub przynajmniej zmniejszyć jej wartość. Na początek warto sprawdzić uchwałę samorządu w sprawie nakładania tego typu opłat – czy na pewno obowiązywały w momencie oddania inwestycji poprawiającej infrastrukturę techniczną do użytku i czy na pewno dotyczą sytuacji, w której się znaleźliśmy. Zdarza się bowiem, że urząd nakłada opłatę jedynie za podział gruntów lub dla odmiany wyłącznie za rozbudowę kanalizacji czy wodociągu – mówi Jarosław Jędrzyński, analityk rynku nieruchomości portalu Jednak przede wszystkim warto przyjrzeć się operatowi wykonanemu przez rzeczoznawcę. Ponieważ jest to zazwyczaj dość obszerne opracowanie, pełne tajemniczych wyliczeń, wykresów i zagmatwanych opisów, najlepiej skserować je i skonsultować jego treść ze specjalistą. Najważniejszą częścią operatu jest zestawienie porównawcze gruntów, które zostały sprzedane w ostatnich miesiącach w danej okolicy. Jeśli biegły przyjął do porównania działki o bardzo rozbieżnych parametrach lub nie uwzględnił ważnych czynników, takich jak np. uchwalenie planu miejscowego, możemy starać się podważyć decyzję ustalającą opłatę w Samorządowym Kolegium Odwoławczym i sądzie administracyjnym. Istotny może być także zapis, który mówi że gmina ma 3 lata na nałożenie opłaty adiacenckiej od momentu podziału działki lub od chwili stworzenia warunków na podłączenia się do nowej infrastruktury technicznej (lub korzystania z drogi). Gdyby SKO lub sąd do którego się odwołaliśmy, przyznał nam rację, może się zdarzyć, że urząd wójta, burmistrza lub prezydenta miasta nie zdąży po raz wtóry zająć się naszą sprawą i ulegnie ona przedawnieniu. Choć trzeba przyznać, że akurat w tej kwestii urzędnicy są dosyć skrupulatni. Spróbować jednak zawsze warto. Reasumując, przesłankami, których łączne spełnienie umożliwia podjęcie działań zmierzających do ustalenia opłaty adiacenckiej są: dokonanie ww. zmian dotyczących nieruchomości nieruchomości, podjęcie przez radę danej gminy uchwały w zakresie stawki procentowej opłaty adiacenckiej, stwierdzenie, że nie upłynął 3-letni termin do ustalenia opłaty i wykazanie wzrostu wartości nieruchomości w wyniku dokonanego podziału. Wszystkie te przesłanki muszą wystąpić łącznie (tak wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z r., sygn. II SA/Łd 911/19). Brak którejkolwiek z nich pozwalać będzie na uniknięcie opłaty. Opłata adiacencka to świadczenie pieniężne, bezzwrotne i przymusowe. Najczęściej podział nieruchomości powoduje powiększenie jej wartości. Duże pole ma znacznie mniejszą wartość niż wiele działek budowlanych, nawet mimo że część obszaru zostanie przekazana na drogi. Często za samodzielne mieszkania w budynku można uzyskać więcej środków niż za cały budynek. Zgodnie z art. 93 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603; dalej jako podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego. W przypadku braku planu miejscowego – jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu, a gmina nie ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia planu – podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest zgodny z przepisami odrębnymi, a jeżeli przed dniem złożenia wniosku o podział była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, obowiązująca w dniu złożenia wniosku – jeżeli jest zgodny z warunkami określonymi w tej decyzji. Jeżeli gmina ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego przed złożeniem wniosku o podział nieruchomości, postępowanie w sprawie podziału zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu, jednak nie dłużej niż na okres 12 miesięcy. Natomiast jeżeli nie został uchwalony plan miejscowy dla obszarów objętych, na mocy przepisów odrębnych, obowiązkiem sporządzenia takiego planu, postępowanie w sprawie podziału nieruchomości zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu. Zgodność z ustaleniami planu dotyczy zarówno przeznaczenia terenu, jak i możliwości zagospodarowania wydzielonych działek gruntu. Podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej, przy czym za dostęp do drogi publicznej uważa się również wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowieniem na tej drodze odpowiednich służebności dla wydzielonych działek gruntu albo ustanowienie dla tych działek innych służebności drogowych, jeżeli nie ma możliwości wydzielenia drogi wewnętrznej z nieruchomości objętej podziałem. Nie ustanawia się służebności na drodze wewnętrznej w przypadku sprzedaży wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną. Odnośnie do możliwości podziału nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego wykorzystywanych na cele rolne i leśne – zob. art. 92 oraz art. 93 ust. 2a Podziału nieruchomości dokonuje się na podstawie decyzji wójta, burmistrza albo prezydenta miasta zatwierdzającej podział. Podział nieruchomości polegający na wydzieleniu wchodzących w jej skład działek gruntu, odrębnie oznaczonych w katastrze nieruchomości, nie wymaga wydania decyzji zatwierdzającej podział. Decyzja lub orzeczenie sądu stanowią podstawę do dokonania wpisów w księdze wieczystej oraz w katastrze nieruchomości. Podziału nieruchomości dokonuje się na wniosek i koszt osoby, która ma w tym interes prawny. Można go także dokonać z urzędu, jeżeli: jest on niezbędny do realizacji celów publicznych; nieruchomość stanowi własność gminy i nie została oddana w użytkowanie wieczyste. Działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela – przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Według art. 98a 1. Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 50% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Przepisy art. 144 ust. 2, art. 147 i art. 148 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się przy podziale nieruchomości dokonywanym niezależnie od ustaleń planu miejscowego. 3. Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wydzielono działki gruntu pod drogi publiczne lub pod poszerzenie istniejących dróg publicznych, do określenia wartości nieruchomości, zarówno według stanu przed podziałem jak i po podziale, powierzchnię nieruchomości pomniejsza się o powierzchnię działek gruntu wydzielonych pod te drogi lub pod ich poszerzenie. Właściciel będzie zobowiązany do uiszczenia opłaty adiacenckiej ustalonej przez wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki: w wyniku podziału wzrosła wartość nieruchomości składającej się z 2 działek; podział nieruchomości był uzależniony od treści istniejącego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; rada gminy podjęła uchwałę ustalającą procentową wysokość stawki opłaty adiacenckiej; nie minął okres 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna lub orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wymierzenie opłaty adiacenckiej na podstawie art. 98 ust. 4 w związku ze wzrostem wartości nieruchomości w wyniku jej podziału jest dopuszczalne, jeżeli w chwili podziału nieruchomości obowiązywała uchwała rady gminy o ustaleniu stawki procentowej tej opłaty. Przepis art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jak zaznaczono, zezwala zarządowi gminy na ustalenie opłaty adiacenckiej w określonej wysokości, jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wzrosła jej wartość. Ustawodawca położył w tym wypadku szczególny nacisk na fakt podziału nieruchomości, to znaczy moment, w którym decyzja wójta, burmistrza lub prezydenta miasta zatwierdzająca projekt podziału zaczęła obowiązywać w obrocie prawnym i wywierać określone skutki prawne na dzień, w którym decyzja stała się ostateczna. Jeśli już sam podział nieruchomości spowodował wzrost jej wartości, to zarząd gminy jest legitymowany do wymierzania opłaty adiacenckiej z tego tytułu. Wzrost wartości nieruchomości spowodowany podziałem musi być niewątpliwy i na organie gminy ciąży obowiązek wykazania bezpośredniego związku między dokonanym podziałem nieruchomości a wzrostem jej wartości. Podział nieruchomości, który spowodował wzrost jej wartości, jest więc w tym przypadku czynnikiem zezwalającym na uruchomienie procedury ustalenia opłaty adiacenckiej i jednocześnie wyznacznikiem podmiotu obowiązanego do uiszczenia tej opłaty. Mam nadzieję, że w aktach sprawy znajduje się wycena rzeczoznawcy sprzed podziału nieruchomości i po nim. To na gminie będzie ciążył obowiązek wykazania wzrostu wartości działki. Na tym etapie niewiele da się jednak zrobić, powinniśmy poczekać na wydanie decyzji. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Na właścicielach nieruchomości ciąży wiele obowiązków, w tym różnego rodzaju opłaty. Jedną z nich jest opłata adiacencka. Co to takiego? Opłaty adiacenckie naliczane są w sytuacji, gdy wzrasta wartość nieruchomości. Czy można uniknąć płacenia tego rodzaju podatku? A jeśli tak, to kto może skorzystać z takiej możliwości? Definicja opłaty adiacenckiej zawarta jest w Ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, a dokładnie w art. 4 pkt 11 (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 1990, z późniejszymi zmianami). Z informacji zawartych w tej ustawie możemy dowiedzieć się, że opłata adiacencka związana jest ze wzrostem wartości nieruchomości w określonych przypadkach. Opłata taka naliczana jest z tytułu podziału nieruchomości, np. w celu uzyskania dostępu do drogi publicznej, a także w sytuacji scalenia i ponownego podziału nieruchomości, którego celem jest zwiększenie wartości nieruchomości. Trzecią sytuacją, w jakiej naliczana jest opłata adiacencka, jest wzrost wartości nieruchomości w wyniku budowy urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub środków pochodzących z Unii Europejskiej, a także innych źródeł dofinansowania. Przykładowo opłaty adiacenckie mogą być naliczone w sytuacji, gdy na działce powstaje kanalizacja. Co istotne, tego typu opłaty obowiązują nie tylko właścicieli nieruchomości, ale także osoby będące użytkownikami wieczystymi nieruchomości gruntowych, które nie mają obowiązku wnoszenia opłat rocznych za użytkowanie wieczyste (na podstawie odrębnych przepisów) lub które za zgodą właściwego organu wniosły jednorazowo opłaty za cały okres użytkowania wieczystego. Ile wynosi opłata adiacencka? Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami wskazuje, kto i w jakich warunkach może naliczać opłatę adiacencką. Wysokość opłaty adiacenckiej ustalana jest w drodze uchwały przez radę gminy. Jej maksymalna kwota nie może przekroczyć 50% różnicy pomiędzy wartością nieruchomości przed wprowadzonymi zmianami i po nich. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy wartość działki wzrosła na skutek podziału, który został dokonany na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego. Wówczas taka opłata może wynosić maksymalnie 30% różnicy pomiędzy wartością przed i po zmianach. Decyzję o ustaleniu opłaty adiacenckiej dla danej nieruchomości podejmuje odpowiedni organ administracji samorządowej (wójt, burmistrz lub prezydent miasta). Ważny jest termin, w jakim taka decyzja może być podjęta. Są to trzy lata od dnia: stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do urządzeń infrastruktury technicznej; stworzenia warunków do korzystania z drogi publicznej; ostatecznego uprawomocnienia się orzeczenia lub decyzji o podziale nieruchomości. W przypadku podziału i scalenia nieruchomości termin wyznacza się nieco inaczej. Najczęściej dochodzi do porozumienia w formie ugody pomiędzy właścicielem nieruchomości lub użytkownikiem wieczystym a przedstawicielem samorządu. Gdy do takiej ugody nie dojdzie, termin oraz sposób zapłaty wyznaczany jest przez radę gminy. Przed podjęciem czynności mających na celu ustalenie wysokości opłaty adiacenckiej konieczne jest oszacowanie wartości nieruchomości przed wprowadzeniem zmian, a także po ich wykonaniu i zatwierdzeniu. Takiej wyceny dokonuje rzeczoznawca majątkowy. Opłata adiacencka – kiedy jej nie płacimy? Kiedy zostanie wydana decyzja o naliczeniu opłaty adiacenckiej, należy ją uiścić w terminie 14 dni od momentu uprawomocnienia się tego dokumentu. Dla wielu osób ważną informacją jest fakt, że często dość wysoką kwotę można rozłożyć na raty. Jeżeli złożymy taki wniosek, termin 14 dni dotyczy wpłaty pierwszej raty. Całą kwotę opłaty adiacenckiej można rozłożyć na roczne raty płacone przez okres 10 lat. Tutaj nasuwa się ważne pytanie – jak uniknąć opłaty adiacenckiej? Okazuje się, że możliwe jest umorzenie opłaty adiacenckiej pod warunkiem wdrożenia odpowiedniej procedury i jej uwzględnienia przez właściwy organ. Osoba, na którą została nałożona opłata adiacencka, może wnieść odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Jeśli zostanie ono uwzględnione, a w terminie trzech lat od momentu powstania warunków tworzących konieczność ustalenia opłaty adiacenckiej nie zostanie podjęta nowa uchwała ustalająca wspomnianą opłatę, roszczenie z nią związane jest umarzane. Trzeba jednak pamiętać, że nie w każdej sytuacji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyda decyzję uwzględniającą odwołanie. Jeżeli zostanie ono odrzucone, osoba zobowiązana do zapłaty ma na to 14 dni od momentu uprawomocnienia się decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Stan prawny aktualny na dzień r. Podstawa prawna: ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r., poz. 1990, zmieniony przez: Dz. U. z z 2021 r. poz. 11, poz. 234). Sprawdź firmy w wybranych województwach: firmy budowlane pomorskie firmy budowlane śląskie firmy budowlane świętokrzyskie a także w wybranych miastach: firmy budowlane Radom firmy budowlane Rybnik firmy budowlane Rzeszów